NAZIM HİKMET 111 YAŞINDA

***********************************

Ben bir insan,
ben bir Türk şairi Nazım Hikmet
ben tepeden tırnağa insan
tepeden tırnağa kavga, hasret ve ümitten ibaret...

Ben hem kendimden bahseden şiirler yazmak istiyorum,
hem bir tek insana, hem milyonlara seslenen şiirler.

.............................................................................

Saygı ve özlemle anıyorum !...

Nice yüz yıllara..Bin yıllara Şairim. Doğum günün kutlu olsun..

NAZIM'A --Şairlerden Nazım'a ortak şiir

Dün gece saman sarısı bir düşte gördüm
Nazım oturmuş başını bekliyordu çınarın
yüzü geçilmiyordu insan manzaralarından

bir Bursa sabahıdır
kımıldar kozada böcek
Nazım'dır tarifi çocukluk olur

bir şairin ellerinde zelzele
buruşturup attığında genişliği
açılır aşk ve güvertesi
sürgüne, asla ele geçmeyene...

seni öpersem ayrılık değer yarama
ağlama ağlama alageyik
incecikten şırıldar içerinde bir derecik
oğluuum Memeeeet bala
açelyalar açmayacak mı hâlâ

nazlandım...kimseye geçmedi nazım
bin sarışın lisânla tutsun bizi bu manzara
tutsun ve indirsin gökşini limanlara

Nazım'dır tarifi çocukluk olur

kararmış bir gümüş taştır şiirin
sürgüne ırmak, aşka deniz
bilenir bir bıçakla durmadan
alevden ve yakuttan sözcükler

suda suretiniz sevda
suda suretiniz kavga
suda suretiniz şiirdeki iz

gece laciverdi bahçe
altın pırıltılarla devranı rakkaselerin
ve tahta kutularında upuzun yatan ölüler
çınar siz Nazım Hikmet misiniz

Nazım'dır tarifi çocukluk olur

hiç gitmiyor
kulaklarımdan
"kalbimdesin" diyen sesin
şimdi çekilirken suların
batık şehrimin kıyılarından
aşkalaşır hatıralar
yarım kalır
mektubundaki nefesin...

bir de aramızda olmayanlar var Nazım usta
uzakları anlatan gemici şarkıları gibi
eski bir masalda beklerler bizi
ne zaman ağlayacak olsam
usulca yere düşer beyaz atım
odam
dalgınlığın sessiz rengi

Nazım'dır tarifi çocukluk olur

evini unuttuğun o kıyı
yaz yalnızlığında
uzakta bir asrın
kuzeye bakan alnı
koşuyor nakışı öğrenen aşka

çocuklar parmaklarını yokluyor

kazanılmış gün gibi
içiçe bir bardak su
yanyana insanlık
yükseliyor gülüşün atları

ve rüzgarsız dönüyor şehir

yoksa bu ilkyaz için gecikmiş bir tören
kışı erkenden yatağına götüren korku
ellerimizi aydınlatan şafağın sonu mu?

Nazım'dır tarifi çocukluk olur

orada durur hâlâ
ilkyazın köklerinde
insanın bekleyen şafağına
dikenlerin ve güllerin sessiz çığlıklarıyla
yürüyen sesin senin

o geniş ve adil ufka
tekerleğin sonyazın ve aşkın gülüşünü
çağıran sesin senin
orada durur hâlâ
Varna'lı bir vapurun beyaz köpüklerinde

bu demirsiz içimizde demirlemiş gemiler
uçarı
yalnız o vapur
ellerinin yandığı yerden
dünyaya
keman ve piyano!...

Nazım'dır tarifi çocukluk olur

Sırlanmış bir vapur; beyaz olsun rengi
Getirecek diye seni
Bekliyoruz bakırdan ve aşktan yapılma yüzlerle
Dağılırken onun akşam dediği
Genişliyor ağzımız nazıma doğru

kazanılmış gün gibi
içiçe bir bardak su
yanyana insanlık
yükseliyor gülüşün atları

özgür kızlar gol ağacı maraba
Gülhane'de hattatlar han ferman
herkes gördü seni Nâzım
sen mutluluğun resmi değil misin

Nazım'dır tarifi çocukluk olur

ŞAİRLER:
TOZAN ALKAN, ŞEREF BİLSEL, AYTEN MUTLU, SALİH BOLAT, MÜSLİM ÇELİK, BETÜL DÜNDER,
DOĞAN ERGÜL, CENK GÜNDOĞDU, EMEL İRTEM, ARİFE KALENDER, SERDAR KOÇAK, MUSTAFA KÖZ, A.ERTAN MISIRLI

SON OTOBÜS

Gece yarısı. Son otobüs. 
Biletçi kesti bileti. 
Beni ne bir kara haber bekliyor evde, 
ne rakı ziyafeti.
Beni ayrılık bekliyor.
Yürüyorum ayrılığa korkusuz
ve kedersiz.


İyice yaklaştı bana büyük karanlık.
Dünyayı telâşsız, rahat
seyredebiliyorum artık.
Artık şaşırtmıyor beni dostun kahpeliği,
elimi sıkarken sapladığı bıçak.
Nafile, artık kışkırtamıyor beni düşman.
Geçtim putların ormanından
baltalayarak
ne de kolay yıkılıyorlardı.
Yeniden vurdum mihenge inandığım şeyleri,
çoğu katkısız çıktı çok şükür.
Ne böylesine pırıl pırıl olmuşluğum vardı,
ne böylesine hür.


İyice yaklaştı bana büyük karanlık.
Dünyayı telâşsız, rahat
seyredebiliyorum artık.
Bakınıyorum başımı kaldırıp işten,
karşıma çıkıveriyor geçmişten
bir söz
bir koku
bir el işareti.


Söz dostça
koku güzel,
el eden sevgilim.
Kederlendirmiyor artık beni hâtıraların dâveti.
Hâtıralardan şikâyetçi değilim.
Hiçbir şeyden şikâyetim yok zaten,
yüreğimin durup dinlenmeden
kocaman bir diş gibi ağrımasından bile.


İyice yaklaştı bana büyük karanlık.
Artık ne kibri nâzırın, ne kâtibinin şakşağı.
Tas tas ışık dökünüyorum başımdan aşağı,
güneşe bakabiliyorum gözüm kamaşmadan.
Ve belki, ne yazık,
hattâ en güzel yalan
beni kandıramıyor artık.
Artık söz sarhoş edemiyor beni,
ne başkasınınki, ne kendiminki.


İşte böyle gülüm,
iyice yaklaştı bana ölüm.
Dünya, her zamankinden güzel, dünya.
Dünya, iç çamaşırlarım, elbisemdi,
başladım soyunmağa.
Bir tiren penceresiydim,
bir istasyonum şimdi.
Evin içerisiydim,
şimdi kapısıyım kilitsiz.
Bir kat daha seviyorum konukları.
Ve sıcak her zamankinden sarı,
kar her zamankinden temiz.
 NAZIM HİKMET RAN Prag,21 Temmuz 1957

ZiNDANI TAŞTAN OYARLAR
Sılanın ufak tefek yolları
Ağrıdan sızıdan tutmaz elleri 
Tepeden tırnağa şiir gülleri
Yiğidim aslanım aman burda yatıyor
Bugün efkarlıyım açmasın güller
Yiğidimden kötü haber verirler
Demirden döşeği taştan sedirler
Yatak diken diken yastık batıyor
Yiğidim aslanım aman burda yatıyor
Bir şubat gecesi tutuldu dilin
Silaha bıçağa varmadı elin
ne ana ne baba ne kız ne gelin
Yiğidim aslanım aman burda yatıyor
Ne bir haram yedin ne bir cana kıydın
Ekmek kadar temiz su gibi aydın
Hiç kimse duymadan hükümler giydin
Yiğidim aslanım aman burda yatıyor
Döşek melil mahzun yastık batıyor
Mezar arasında harman olur mu
onüç yıl hapiste derman kalır mı
Azrail aç susuz canın alır mı
Yiğidim aslanım aman burda yatıyor
Döşek melil mahzun yastık batıyor
Zindanı taştan oyarlar
İçine bir yiğit koyarlar
Sağa döner böğrü taşa gelir
Sola döner çırılçıplak demir
Çeliğin hası da yiğidim aman böyle bilenir
Döşek melil mahzun yastık batıyor
Yiğidim aslanım aman burda yatıyor
Dilimde dilimi bulduğum, gücüne kurban olduğum
Anam babam gibi övdüğüm
Dayan aslan ustam yiğidim dayan
Dayan hey gözünü sevdiğim
Bugün efkarlıyım açmasın güller
Yiğidimden kötü haber verirler
Sana kökü dışarda diyenlerin kökleri kurusun
Kurusun murdar ilikleri dilleri çürüsün
Şiirin gökyüzü gibi herkesin
Sen Kızılırmak'casına bizimsin
En büyük demircisi dilimizin
Canımız ciğerimizsin
Bugün burdaysa şiirin yarın Çin'dedir
Bütün hışmıyla dilimiz
Kökünden sökülmüş bir çınar gibi yüreğimiz içindedir
Bugün burdaysa şiirin yarın Çin'dedir
Acısıyla sızısıyla alnının kara yazısıyla
Bir yanı nur içinde tertemiz
Bir yanı sızım sızım sızlayan memleketimiz içindedir
Bugün burdaysa şiirin yarın Çin'dedir
Bütün hışmıyla dilimiz
Kökünden sökülmüş bir çınar gibi yüreğimiz içindedir

Bedri Rahmi Eyüboğlu

BİR ŞEY

I
Bir şey ki hava gibi ekmek gibi su gibi
Lazım insana lazım onsuz yaşanılmıyor
Ana baba gibi dost gibi yavuklu gibi
Kalp titremeden göz yaşarmadan anılmıyor.

Bir şey ki gözümüzde memleket kadar aziz
Aşk ettiğimiz kendimize dert ettiğimiz
Adını çocuklarımıza bellettiğimiz
Bir şey ki artık hasretine dayanılmıyor.

II
Bir şey daha var yürekler acısı
Utandırır insanı düşündürür
Öylesine başka bir kalp ağrısı
Alır beni ta Bursa'ya götürür.

Yeşil Bursa'da konuk bir garip kuş
Otur denmiş oracıkta oturmuş
Ta yüreğinden bir türkü tutturmuş
Ne güzel şey dünyada hür olmak hür.

Benerci Jokond Varan Üç Bedrettin
Hey kahpe felek ne oyunlar ettin
En yavuz evladı bu memleketin
Nâzım ağbey hapislerde çürür.
Cahit Sıtkı Tarancı