30 Aralık 2009 Çarşamba

YIL BAŞI VE MİLLİ PİYANGO



Yılbaşı çiçeğim. Her aralık ayı başında toplu iğne başı kadar tomurcuk verir. Günbegün o tomucuklar büyür, büyür. Yılbaşı haftasında inanılmaz güzellikte açar. Yeni yılınızı bu güzel yılbaşı çiceğimle kutlarım.Nice sağlıklı, mutlu yıllar...


****************


       Yeni yıl, yeni umutlar demek, yeni umutlar, sağlık, mutluluk... Hep mucizeler beklenir yeni yıldan.  Eski yılın bittiği dakikalarda, geçen yıl umut ettiklerimizin çoğu gerçekleşmemiştir. Ne sağlığımız daha iyidir, ne de mutluğumuz. Umutlar, umutlar sürer gider, günler, yılar boyunca...
       İnsanların maddesel umutları hiç bitmez. Hangi yaşata olursak olalım, hep birşeylere sahip olmak isteriz. Bu çocuklığumuzda belki bir oyuncak, belki bir bisiklet, belki yeni giysiler olur.Çocuklarıma küçükken sorduğumda dükkandaki tüm çikolataları almak isteriz derlerdi.Şimdi araba istiyorlar.daha iler ki yaşlarda ev isteyecekler..
      "Hayeller ve umutlar," bu iki kavaramı aynı görmemek  gerek diye düşünüyorum. Hayaller sınırsız, o sınırsız hayallerden bazılarını gerçekleştirme isteğimiz umut olmalı diye düşünüyorum.
       Her yılbaşı, yurdumuz insanlarında milli piyango çekilişi hayalleri vardır. Bilet alan hemen herkes en büyük ikramiyenin kendisine çıkmasını hayal eder. Ben edemiyorum, yaşantımda tabulaştırdığım bazı olgular vardır. Bunlardan biri de  milli piyango bileti almak ve haylaler kurmak. İnanmıyorum muyum? İnanıyorum  şans oyunlarına. Yakınlarım aldığında  onların hayellerini paylaşıyorum. Kendim alamıyorum. Yetmiş sekiz yılı başından beri. Her yılbaşı, milli piyango bileti çok sevdiğim Hüseyin  Dedeyi anımsatıyor.
       Hüseyin Dede, dedemin en yakın dostu. Dedemle birlikte olduklarında onların anlattığı efe sohbetlerini, savaş öykülerini, dinlemeye doyamazdık. Biz o sohbetlerin gölgesinde büyüdük. Dedem öldükten sonra aynı adı taşıyan Hüseyin Dede, bize dedeliğe devam etti. Öğretmen olmama en çok sevinenlerdendi. Televizyonların tek tük evlere girdiği yıllarda her yılbaşı bizim evde kutlanırdı. Aldığımız milli piyango biletlerini birlikte heyecanla bakardık. Her yıl, bir sonraki yıla devrederdi  umutlarımızı.
       1978 yılına yaklaşıken sanırım onbeş gün vardı. İzmir'e gitmem gerkiyordu. Her İzmir'e gidiş öncesi  olduğu gibi Hüseyin Dedemlere uğradım, bir istekleri var mı, diye? Bir de ne göreyim Hüseyin Dedem hasta, yatıyor yatağında. Geçmiş olsun dilekleri derken, "Ben İzmir'e gidiyorum, bir isteginiz var mı? " dedim. Yarı feri kaçmış  gözleriyle bir bana baktı bir kızına. Biraz düşündü kızına, "Kızım pantalonumu getirir misin?" dedi. Aysel ablam koşarak gitti, döndüğünde elinde babasının pantolonu vardı. Babasına uzattı. Hüseyin Dede, titreyen parmaklarıyla para cüzdanını çıkardı, çekti kağıt parayı. Biz merakla bekliyoruz ne isteyecek diye. Parayı bana uzattırken, "Bana İzmir'den yılbaşı özel çekilişi için Milli Piyango bileti al. Duyduğuma göre büyük şehirlerden bilet alınırsa, şansı bol oluyormuş." İlk kez bilet istiyordu. Başka da birşey istemedi.
       Gittim İzmir'e kendi işlerimden önce Hüseyin Dedemin istediği biletleri aldım. Özenle sakladım. İşlerim üç beş gün sürdü. Döndüm. İlk yapacağım  iş biletleri Hüseyin Dedeme vermek olacaktı. Ama olamadı. Duydum ki dedem hastahaye kaldırılmış, durumu ağırlaşmış. Dünya ile ilişkisini kesmek üzere. Biletlerini  nasıl alsın. Hep iyileşeceğini  ve biletleri  O'na vereceğimi hayal ettim. İyileşemedi. O yılbaşı bizimle olamadı. Günlerce biletleri ailesine veremedim. Hep, "Daha önce dönseydim, yetiştirseydim," düşüncesi, acımı katmerlendirdi. O'nun o yaşata, hasta halinde hayalleri, umutları  beni sevindirirken, biletlerini görememesi çok üzdü. O yıldan beri ne bilet alıyorum ne de hayalini kuruyorum.
       Hayeller ve umutlar hep var olsun, onlar var olduğu sürece yaşayabiliyoruz.


30 Aralık 2009
Arzu Sarıyer

24 yorum:

Newbahar dedi ki...

Yılbaşı çiçeğiniz beni taaa çocukluğumu geçirdiğim yıllara götürdü. Uzun zaman oldu bu çiçeği görmeyeli. Keşke benim evimde de olsaydı ve bizimle yılbaşını karşılasaydı.
Yeni yıl, yeni umutlar denir...Ben ona çocukluğumuzun küçük kandırmacası diyeceğim. Büyüdükçe beklentiler azalıyor sanırım. Yahut daha mı gerçekçi oluyoruz.
Çıkmayacağını bile bile bilet almak! Amortiden başka çıkmadı ikramiye şimdiye kadar. Ama çıksaydı ile başlayan çok hayaller kurduk. Bu hayalleri en çok kuranda babaannemdi. Hele Hürriyetin araba kuponlarını babama zorla biriktirende:))
Ama hiç ikramiye namına bişey çıkmadı. Sanırım en büyük ikramiye hayatımızda sahip olduklarımız, ailemiz.
Yılbaşı bileti bile ne derin bir yara bırakmış sizde. Her yeni yılda sızlıyor muhakkak.
Güzel ve kimseye nasip olmayan çifte ikramiye size çıkmış:) İki dedeye birden sahip olmuşsunuz ne mutlu:)
Nice mutlu ve sağlıklı senelere.

UygarRadikal dedi ki...

Milli Piyango ile zengin olma hayalini yani çekilişe kadar geçen günleri satın almış oluyoruz.

Acı anınıza karşın hayat halen sürüyor.

Mutlu ve sağlıklı yıllar.

gülsen VAROL dedi ki...

Hiç tanımadığım bir insana gönül dolusu rahmetler diledim ve şöyle düşündüm... kimbilir ne güzel ne muhteşem hayaller kurup, o hayallerin gerçekleştiğini düşleyip çıkmıştır o yolculuğa.. anlayamayacağımız kadar mutlu olarak!
Sana bu yeni yılda hayatın sevinç piyangosundan büyük ikramiyeler çıkmasını diliyorum arzum..

Arzu Sarıyer dedi ki...

Sevgili Newbahar;birbirimizi buluşturan,dost kılan ortak geçmiş.Annem de iyi bir hürriyet okuruydu,her çekilişe babaannen gibi katılırdı.
sevgili kardeşim senin için bir saksı yılbaşı çiceği ayırıyorum.Denizli'ye geldiğinde vereceğim.
Çok teşekkürler sana da mutlu yıllar,sevgilerimle.

Arzu Sarıyer dedi ki...

Çok teşekkürler uygarradikal dostum.

Arzu Sarıyer dedi ki...

Çok teşekkürler sevgili öğretmenim.

suskunbiradam dedi ki...

Yeni yıılda yeni umutlar, mutluluklar, güzellikler hep sizinle olsun...

Selamlarımla...

Arzu Sarıyer dedi ki...

Çok teşekkürler.O güzellikler hepimizin olsun.benden de selamlar.

ayferbilici dedi ki...

Piyango bileti almayı bırakalı yıllar oldu. Geçen yılsonu bunu Ankara'daki bir arkadaşa söz arasında söyleyince "sende amma şans birikmiştir" dedi. Benden bir İstanbul bileti istedi sonra. Belki inanmadığım içindir, gönderdiğim bilete hiç bir şey çıkmadı ama şans belki sizde birikmiştir. Gerçi çekiliş yapılmıştır artık, yine de yakınlarınız bir sonraki çekilişte şansınızı denemeli derim ben:)

Hüseyin dedenin öyküsü içimi burktu ama, hiç değilse siz onu uğurlarken o umutluymuş. Ve bence umut, mutluluğun diğer adıdır. Bunu düşünmek içinizi rahatlatmalı.

Sevgiler.

ÇOBAN YILDIZI dedi ki...

Sevgili Gökçe,
Öncelikle bloğuma hoşgeldin.
Herşeyin gönlünüzce olacağı bir yıl dilerim.
Sevgilerimle.

Arzu Sarıyer dedi ki...

Çok teşekkürler sevgili Lodoscu.Hangi yaşta olunursa olunsun umut olması evet mutlu ediyor.Selam ve sevgiler.

Arzu Sarıyer dedi ki...

Çok teşekkürler Sevgili çoban yıldızı,sen de hoşgeldin,sevindim.Selam ve sevgiler.

Sevgi Damlalarım dedi ki...

yılbaşı çiçeğini görünce bende rahmetli annemi hatırladım bizim evdede vardı bir zamanlar annem hayattayken:(beni biryerler savurdu bu yılbaşı çicegi teşekkür ederim.işte bu dünya umut dünyası hepimiz ümit ederek yaşıyoruz ama şunuda unutmayalım ki başımıza her ne gelirse gelsin hakkımızda hayırlıymış bunu bilince umudu bir başka bahara saklamak daha kolay oluyor.mutlu yıllar diliyorum size
sevgi lerr

GÜVEN SERİN dedi ki...

İnsandan insana geçen ve insan kokan güzel anılara selam olsun. İnsanca yaşananların insanda ve en güzel yerlerde saklanması, korunması ne hoş ne büyük bir ayrıcalık...

Arzu Sarıyer dedi ki...

Ben teşekkür ederim sevgi Damlalarım.Size de mutlu yıllar,sağlıklı günler.

Arzu Sarıyer dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Arzu Sarıyer dedi ki...

Dostum Güven;korumak,özenle saklamak ve aktarmak...yazmaya çalıştığım için de mutlu olmak.Çok teşekkürler.

bücürükveben dedi ki...

merhaba canım, işte geldim:)))hoşbulduk, güzel yazılarını okumak için tekrar geleceğim bugün mutfakta olmam lazım:))off nefret ediyorum yaa bir aşçı olsa da bana yemek yapsa:)))sevgilerimi bıraktım

Arzu Sarıyer dedi ki...

Canım arkadaşım,nasıl sevindim.Senin yokluğunu hep hissettim.Ne güzel coğunluk dostlar buradayız.Sevgilerimle.

bücürükveben dedi ki...

Çok üzüldüm, inan gözlerim doldu:((keşke iyileşseydi ve bileti verebilseydin:((ama kader:(((ben de bugün üzücü bir şey yazacaktım aslında yazdım da sonra sildim, ama üzüntüler paylaştıkça azalır denir senden örnek alıp ben de o üzüntülü anı yazacağım, Hüseyin dedenin mekanı cennet olsun...:(((
sevgilerimle

Arzu Sarıyer dedi ki...

Canım arkadaşım hayatımızda böyle hüzünle anımsayacağımız anılarımız oluyor.Hüzün de olsa anmak,anımsatmak;bunları paylaşmak..acıları hafifletiyor...Sevgiler.

bücürükveben dedi ki...

çok teşekkürler canım, bazen keşke hep öyle minik kalsaydı diyorum:)))sevgiler

bilge dedi ki...

duygu yüklü bir yazı umut umut yine umut hasta yatağında umudunu yitirmemiş ne güzel yaşamımızın bir parçası oldu piyangolar çekilişler umutsuzda yaşanmıyorki..
umudum var güzel yarınlara
umudumuz sığmaz ırmaklara çağlayanlara..sevgiyle..

Arzu Sarıyer dedi ki...

Çok teşekkürler Sevgili Bilge.Umutlar bitmesin.. Benden de sevgiler ve selamlar.