KIRLARA BAHAR YETMİYOR
Herkes kendince seviyor baharı,
Kimi ufuklarda yaşamı karşılıyor,
Kimi bakışlarda yeni başlayan aşkları,
Ey yasa bürünen mayıs sabahları,
Kimler onarıyor şimdi,
Dallarda dağılan kuşsuz yuvaları?
Yapraklar üstünde yanan gözyaşları,
Tutulan yasın gizli sözleri,
Damlalar,
Yine tan vakti analar mı ağlıyor?
Ben bu baharlara bahar diyemem,
Dersem şivan düşer bahçelere,
Nerde yaşamın o fidan coşkuları,
Aşkın gelincik yangınları sevgiler?
Kırlara bahar yetmiyor ne yapsak,
Kara haberlerle soluyor güller.
Kim kimden alınıyor bu topraklarda?
Bu topraksa, tohumu biz,
Her bahar boy verip yeşermişiz,
Şu çiçeklerse gözlerimiz,
Gizli gizli açılıp sevinmişiz.
Siz bu sevinmeyi yaşayabilir misiniz?
Geleceği besleyen emeğin sabrını,
Bir suyun akışında bulabilir misiniz?
Ve karanlığın ihanetine karşı,
Tetikte nöbetçi bütün sabahları
Ölürcesine sevebilir misiniz?
Siz bu sevdayı öldürebilir misiniz?
Adnan Yücel
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder