MÜRDÜM ERİĞİ

     

      Sabah elim kolum pazar poşetleri ile dolu eve girdiğimde bir ses daha evdeki erikler bitmedi,neden erik aldın dedi ...Gülümsedim, sen biliyor musun dedim; bir buçuk lira vererek aldığım bir kilo mürdüm eriği Nezaket Teyze'mi ne denli mutlu ettiğini.!..Nezaket Teyze'nin kasalarında şeftaliler de vardı ama ben mürdüm eriğini almak istedim. Şeftaliyi hemen herkes alabilir ,kasalar hemen boşalabirdi. Ama mürdüm eriği öyle değil ;mor rengin güzeliği  al beni der, herkesin damak zevkine hitap etmez. Bir ya da iki  tane yiyebilirm  ancak... Reçeli için aldım bu defa, renk ve kokusunu çok seviyorum. İlk kez benim soframda yiyen dostlarımın istekleri her sonbaharda recel yapmak için güdüler beni. Nezaket Teyze'mle her yıl olduğu gibi ayva sözleşmesi de yaptık.Yıllar önce O'nunla bir konuşmamızda ne kadar özensem kırmızı ayva reçeli yapamıyorum dediğimde; ben sana getireyim bak gör nasıl istediğin renk olur demişti. Dediği gibi kocaman poşetler dolusu evime kadar getirmiş; mermalat jöle, reçel ,tatlısını yapmıştım .Öteden beri özlediğim renk, koku ve ayva tadına kavuşmuştum. Her sonbahar yaşarız Nezaket teyzemle ayva muhabbetini. O'nun bahçesinin ayvaları özeldir ,mürdüm eriğinin özel olduğu gibi...

      
Yaşadığım şehir  ilkbaharda yeşil eriği ile ünlüdür.Nezaket Teyzem ; ünlü papaz eriğinin en iyi üreticilerindendir. Bazı yıllarda  O'na, yaşattığımız festivalimizde en iyi üretici ödülü veririrz. O Anadolu'da toprağı ile,emeği ile yaşantısını sürdüren binlerce kadından biridir .Ama O'nun diğerlerinden farklı özellikleri vardır. 80 yaşını aşmıştır ,üçüncü kuşaktan başka akrabası yoktur. Tek ve tek başınadır.Yazın meyve bahçesinde, kışın şehrin ortasındaki evinde yaşar.Hep yürür O, hiç arbaya binip gezdiğini görmedim. Ailenin tek çocuğu olduğu için anne babanın tüm malvarlığı O'ndadır. Gelirleriyle yiyip içip keyif sürmesini yapamaz. Sadece çalışmayı ,üretmeyi sever .Kıtlık, yokluk günleri öylesine içine işlemiştir ki karınca misali suyu bile idareli içer .Molier'in Cimrisine benzer ama O'nun uşakları yoktur...Otuz kırk yıllık giysilerini sandıktan çıkartıp yepyeni gibi giyer.Ne olursa olsun severim Nezaket Teyzemi ,hayat derslerinde öğreneceğim çok ders vardır .Harcayamadığı paralarını bir eğitim kurumuna bağışlatabilirsem daha çok seveceğim...

     

      Geçen yıl düzenlenen tarım panelinde İki Ziraat Fakültesi Profösörünün arasında;"Size erik nasıl yetiştirilir anlatayım "diyor .Bu fotoğrafa buraya koymadan önce uzun uzun baktım ve düşündüm...Bu yaz  okuduğum kitapların çoğunluğu kadın yazarlar ve akademisyenlerindi. Yaşları yetmiş ile doksan arasındaydı .Hepsinin tek ortak özelikliği lise başta olmak üzere en iyi eğitimi almış olmaları idi. On'larla yüzyıllık bir tarihi yaşadım; ailelerini ve kendi yaşadıklarını yazmışlardı. Kitaplarıyla, hizmetleriyle sayılamıyacak kadar topluma yararlı olmuşlar,olmaya devam ediyorlar...Nezaket Teyzem Anadolu'nun bağrında ;okuma yazmayı millet mekteplerinde öğrenmiş,sanatı halkevlerinde görmüş  bir Anadolu  kadını işte...Sessizce gelmiş,sessizce gidecek bu dünyadan...

En iyi üretici seçenlerle...

                      Arzu